Αυτό το ηλίθιο περιστατικό έγινε χθές.
Όπως διάβαζα και άκουγα δυνατή μουσική, ξαφνικά χτυπάει το κουδούνι και πάω να ανοίξω. Δύο κύριοι κουστουμαρισμένοι στέκονταν εκεί και περίμεναν. Χαμηλώνω τη μουσική κι ανοίγω.
- Γειά... Τί θα θέλατε;...
- Γειά σου παλικάρι μου, λέει ο μυστηριώδης κουστουμαρισμένος κύριος στην πόρτα. Θα θέλαμε να σε καλέσουμε σε μια εκδήλωση που θα γίνει το σάββατο στο Παλαί ντε Σπόρ και αν θές να 'ρθείς...
- Τί είναι; (Κοιτάω τον τίτλο κι έγραφε: "Μήπως θα επιζήσετε το τέλος του κόσμου;")
- ...
- Χμμ...
- Αν έχεις χρόνο παλικάρι μου...
- Όχι ευχαριστώ. Ετοιμάζω τη διπλωματική μου και δεν έχω χρόνο για τέτοια. Γειά σας!
Η καλή μου ανατροφή (και η μαλακία που με δέρνει) μου επιβάλλει να είμαι ευγενικός με τους άλλους.
Όμως σκέφτηκα 2 πιθανά σενάρια για το τί θα μπορούσα να κάνω για να γελάσουμε και λίγο:
1. Γυρνάω και τους λέω:
Αγαπητοί κύριοι μάρτυρες του Ιεχωβά (ή όποιας θεοπάλαβης παραθρησκευτικής, παραεπιστημονικής σέκτας και να είστε). Αυτή τη στιγμή ακούω Marilyn Manson και γουστάρω. Τί σας κάνει να νομίζετε ότι με ενδιαφέρουν οι εξεζητημένες παπαριές που έχετε να μου πείτε;
Για όσους δεν ξέρουν τον κύριο Marilyn Manson ορίστε ένα λίνκ για να δείτε και μόνοι σας...
και μια εικονούλα μπόνους!
2. Βάζω τέρμα (μα τέρμα!) τη διαβολική μου μουσική κι αυτοί φεύγουν τρέχοντας πανικόβλητοι, ανεμίζοντας τα χέρια τους στον αέρα και ουρλιάζοντας: "Βοήθεια, ο Αντίχριστος!!!"
Ψηφίστε 1 ή 2 για να το κάνω την επόμενη φορά! :Ρ
εικόνα από εδώ
