Δρόμος στρωμένος με πεσμένα φύλλα
που περπατώ κι ακούω στα βήματά μου
τα όνειρα του καλοκαιριού που πέρασε
να θρυψαλίζονται.
Μού 'λεγες η άνοιξη πως δέ θ' αργήσει,
μα εγώ
κρυώνω ακόμα...
αν ξεγίνουνται
Πριν από 12 χρόνια
μικρή χειμωνιάτικη εικόνα
Δρόμος στρωμένος με πεσμένα φύλλα
που περπατώ κι ακούω στα βήματά μου
τα όνειρα του καλοκαιριού που πέρασε
Μού 'λεγες η άνοιξη πως δέ θ' αργήσει,
μα εγώ
κρυώνω ακόμα...
5 σχόλια:
η δικη σου άνοιξη θα έρθει οταν την νιώσεις..
xm..that was touchy
κι επίσης, με έπιασε μια ανατριχίλα με τα φύλλα που ακούγονται(θυμήθηκα νύχι πάνω σε σχολικό πίνακα...)
Απουσία- απογοήτευση- κενό...
"Ο ποιητής χάνεται για μια λέξη,
οι εραστές για μια απάντηση..." Τάσου Λειβαδίτη.
Καλή σου συνέχεια φίλε μου!
Σιγά σιγά μπαίνει και ανοίγει τις πόρτες της η Άνοιξη ,όλα θέλουν το χρόνο τους.
@ όλους: ευχαριστώ :)
@ ...fairyland: μακάρι!
@ πράσινη νεράιδα: δεν τό 'πιασα ακριβώς αλλά νομίζω προσπαθείς να μου πείς κάτι καλο ;)
@ Μαρίνος: ποιητές και εραστές έχουν πολλές ομοιότητες...
@ σταλαματιά: μια νότα αισιοδοξίας!
Δημοσίευση σχολίου
Ψεκάστε, σκουπίστε, τελειώσατε!