Είναι τα πέντε λεπτά που φοράω παπούτσια και παλτό, και κατεβαίνω δυο ορόφους για να κάνω ένα τσιγάρο. Είναι η γειτονιά μου που κοιμάται, ώρα τρείς και πέντε το πρωί. Είναι το διάλειμμα από τη δουλειά και η ώρα που ξεκαθαρίζουν οι ιδέες μέσα στο μυαλό μου. Είναι το κρύο που με ξυπνάει για λίγο. Είναι η αναπνοή μου που αυτή την εποχή τη βλέπω να ταξιδεύει στον αέρα. Είναι τα ακίνητα κλαδιά των δέντρων που τρίζουν όταν τα χτυπάει το φως του φεγγαριού. Είναι το γαλήνιο βουητό της πορτοκαλί λάμπας του δρόμου από απέναντι. Είναι τα αηδόνια που φοβούνται να κελαηδήσουν τη μέρα. Είναι η κόκκινη αλεπού που κάθεται δίπλα μου στο πλατύσκαλο και με κοιτάει στα μάτια. Θα ήθελα να την αγγίξω αλλά δεν με αφήνει και το τσιγάρο τελειώνει. Είναι ώρα να πάω μέσα. Ακόμα κάνει κρύο. Επιστρέφω.
"Zaks Portrait" της Elaine Thompson
εικόνα από εδώ
14 σχόλια:
Είναι τα ακίνητα κλαδιά των δένδρων που τρίζουν όταν τα κτυπάει το φώς του φεγγαριού.Αρεσε μου τούτον. Οι πορτοκαλλί οι λάμπες να υποθέσω είναι της Κύπρου οι κολόνες?
Τα πιο απολαυστικά πέντε λεπτά.
Έτσι όπως ζούμε, 5 λεπτά απομόνωσης εν ανεκτίμητα.
πολύ όμορφο. και ο πίνακας ταιριάζει πολύ.
Μιὰ στιγμή, μιὰ στιγμὴ κουνούπι, ἄγγιξες κάτι ποὺ πόνεσε πολὺ, γιατὶ κάποτε κόντεψα νὰ πάθω κατάθλιψη στὴν Ἀγγλία ἐπειδὴ ἀκριβῶς δὲν ἔχει ἀηδόνια. Ἐσὺ ἄκουγες ἕνα τσιχλαηδόνι, (luscinia luscinia). Τὸ καλοκαίρι ἄν πᾶς στὴν Κύπρο ἄκουσε τὰ ἀηδόνια, θὰ ἀκούσεις τὴν διαφορά καὶ δὲν θὰ μετανιώσεις γιὰ αὐτὰ τὰ ξενύχτια. Νὰ ποὺ καὶ ἡ Ἑλλάδα ἔχει τὰ ἀνυπέρβλητα καλά της, μπορεῖς νὰ χάνεις τὶς ἐξετάσεις ἐξαιτίας τῶν ἀηδονιῶν καὶ νὰ μὴν ἔρχεται τὸ τέλος τῆς σταδιοδρομίας σου. Ὅταν τελειώσεις τὶς σπουδές σου σοῦ εὔχομαι νὰ μπορεῖς νὰ γυρίσεις πίσω καὶ τὰ πέντε λεπτὰ νὰ γίνουν ὧρες, γιατὶ ἐδῶ ἀκόμη καὶ ἡ μοναξιὰ εἶναι μεγαλειώδης.
Κουνούπι η μοναξία μοιάζει μεγαλύτερη στην ξενιτειά. Αλλά σου δίνει χρόνο για εσένα. Enjoy London in spring :)
ο πινακας είναι καταπλητκικός.
έχεις γειτονάκι αλεπού; Τι ωραία!
Σταλαματιά, ευχαριστώ. Ουχί. Οι λάμπες του δρόμου στην Ιγγλατέρρα.
Χομοανισόρροπη & Ούφ!, σας μερσώ.
Λένη & Αράχνη, όντως.
Ανώνυμε πολυτονικέ, χμμμ. Όντως κελαηδούν διαφορετικά αυτά τα ντόπια πουλάκια της νύκτας. Είναι η μουσική της φύσης και μου αρέσουν και τα δύο. Πάντως, τα αηδόνια δεν σ' αφήνουνε να κοιμηθείς στις Πλάτρες.
Κρότ, είδες την κυρία Τόμσον; Χάζευα για ώρα μέχρι να διαλέξω. Η αλεπουδίτσα της γειτονιάς είναι σχεδόν κατοικίδιο :)
Μου θυμίζεις τα φοιτητικά μου χρόνια στο Εδιμβούργο, με μόνη διαφορά πως εγώ κάπνιζα στο σπίτι. Αυτό που δε θα ξεχάσω ποτέ ειναι η ηρεμία της σιωπής σε εκείνα τα 5 λεπτά. Μόνο εγώ και ο ήχος του καπνού...
Καλή συνέχεια!
Mιλάμε γι αυτή την αιώνια επιστροφή που δίνει ένα άλφα νόημα στις όποιες λευκές πράξεις
κόψε το τσιγάρο!
φουγάρα!
γιατί δεν καπνίζεις στο σπίτι ρε;
σου χουν βάλει και κάμερα στο δωμάτιο οι κωλοεγγλέζοι;
Μικρή Ανάσα, ευχαριστώ.
Φλεγόμενε, λευκές πράξεις; Ωραίος τρόπος να μιλήσεις για το αυτόματο. Να το κόψω, ναι. Όχι τώρα όμως.
Χούχουχου, φουγαριάζω πολύ σπάνια πλέον επειδή όπως βλέπεις στο πόστ πρέπει να φοράω παπούτσια, πουλόβερ, σκουφί και παλτό, να παίρνω κλειδιά και να κατεβαίνω δυο ορόφους για να καπνίσω για πέντε λεπτά στο π**τσόκρυο. Κάμερα δεν έχει. Αλλά οι κωλοεγγλέζοι μένουν στο ίδιο σπίτι και τους βρωμάει. Την υποχώρηση μου την ονομάζω άλλοτε σεβασμό και άλλοτε συμβόλαιο...
αν δε μένουν στο ίδιο δωμάτιο, και αν έχεις παράθυρο, τότε υπερβάλλουν οι συγκάτοικοί σου.
εξήγησέ τους ότι τους σέβεσαι, εφόσον δεν καπνίζεις ούτε στην τουαλέτα ούτε στην κουζίνα ούτε σε κανέναν άλλον χώρο που χρησιμοποιείται από κοινού.
όμως φίλε δε μπορεί να σου απαγορεύουν να καπνίζεις στο ίδιο σου το δωμάτιο!!!!
Η μοναξιά της Αγγλίας ήταν η ποιοτικότερη στην οποία έχω εκτεθεί ποτέ. Χωρίς αυτήν θα ήμουν άλλος άνθρωπος. Μου ξύπνησες νοσταλγίες, ευχαριστώ.
Δημοσίευση σχολίου
Ψεκάστε, σκουπίστε, τελειώσατε!