νυχτερινές πτήσεις: Άνοιξη...

Άνοιξη...

Η μέλισσα δεν νοιάζεται αν το λουλούδι είναι τσαλακωμένο. Θα ερωτοτροπήσει μαζί του, έτσι κι αλλιώς...

15 σχόλια:

vague είπε...: Η ζωή κόντρα στα φαινόμενα, κρυμμένη πάντα κάτω από την επιφάνεια.
:)

Όμορφο!; 16 Απριλίου 2010 στις 8:57 π.μ.
ρίτσα είπε...: όμορφο....; 16 Απριλίου 2010 στις 2:22 μ.μ.
ΦΛΕΓΟΜΕΝΟΣ είπε...: Η ανοιξη και οι μυρωδιές της; 17 Απριλίου 2010 στις 2:50 π.μ.
Mélissa είπε...: Όμορφο...δυστυχώς οι μέλισσες εκπέμπουν SOS...; 17 Απριλίου 2010 στις 5:38 μ.μ.
Μάγισσα Κίρκη είπε...: Χαχαχα εμείς να τα βλέπουμε αυτά που το ψειρίζουμε!Ωραία φωτό!; 18 Απριλίου 2010 στις 7:32 μ.μ.
maria είπε...: για μια στιγμή είπα πάει, έχει σαλέψει αυτός. στα επόμενα δευτερόλεπτα διαπίστωσα την κυριολεξία πίσω απο τον αλληγορισμό. υπόθεσα πως είσαι η μέλισσα και αναρωτιέμε αν πραγματικά έχει σημασία για σένα ποιος τσαλάκωσε το λουλούδι ή ποιοι.; 19 Απριλίου 2010 στις 12:50 π.μ.
Κουνούπι είπε...: Παίδες, σας ευχαριστώ πολύ.

Φλεγόμενε, και οι ήχοι της!

Μαρία, πέπλο μυστηρίου και πυκνή ομίχλη καλύπτει την πρόταση αυτή! Κόβω το χιούμορ τώρα. Η πραγματικότητα είναι πως όλοι είμαστε τσαλακωμένοι. Χαίρομαι που είδες πίσω από τις λέξεις ;); 19 Απριλίου 2010 στις 2:04 μ.μ.
maria είπε...: χεχε το λογοπαίγνιον είναι τέχνη.σε πραγματικό χρόνο όλοι ειμαστε. έχουμε όμως την δύναμη να αφήσουμε το μυστήριο να μείνει "μυστήριο" του καθενός? με πιάνεις?:); 19 Απριλίου 2010 στις 9:47 μ.μ.
Κουνούπι είπε...: Μαρία, ...έ; (δε σε πιάνω, ουχί). Γιά εξήγησε. Εννοείς να κρατάμε τα μυστικά εξ επί τούτου;; 19 Απριλίου 2010 στις 10:41 μ.μ.
maria είπε...: στην προκειμένη περιπτωση η μελισσα, η αλλιως η προκειμενη μελισσα δεν νιαζεται για το ποιος τσαλακωσε το λουλουδι. και ερχομαι εγω και λεω εαν η μελισσα αντιπροσωπευει τον καθε ενα απο εμας, είναι σημαντικο να γνωρίζουμε το γιατι και το πως ή έχουμε την δυναμη να δεκτουμε οτι το μυστηριο που κρυβει το καθε λουλουδι(ακα κουτσια καθαρισμενα η ιστορια τσαλακωσης του καθε λουλουδιου) ειναι καθαρα κατι που του ανηκει.ετσι κι αλλιώς...[αν και περασαν μερικα χρόνια ειμαι ακομα καλη στη αναλυση κειμενου]{επειδη βρισκω σε απροετοίμαστον, προφανως δεν σκεφτηκες καν οτι μια προταση μπορει να παρει τέτοιες διαστασεις} δεν μιλησα για μυστικα αλλα για μυστηρια:) ποσο πολλα εσαντανωθηκες αληθεια? χαχα; 20 Απριλίου 2010 στις 12:15 π.μ.
izydoor είπε...: άπαιχτη η μαρία.
τσακίζει και τον παπανούτσο στην ανάλυση, αλλά στο μπλόγκ της δεν υπάρχει ούτε μία ανάρτηση!
μαρία, σε έβαλα ήδη στο μπούκμαρκ, τσακίσου γράψε λέμε!!!!

φοβερή η ιδέα της προσωπικής μας ζωής και της ιδιοτικότητάς μας.
κάποιοι νομίζουν ότι σε μία σχέση τους ανήκουν τα πάντα από τον άλλο, παρελθόν παρόν και μέλλον, δεν είναι όμως έτσι.
ούτε το παρελθόν, ούτε το παρόν, ούτε το μέλλον.
στον άλλον ή στην άλλη, όσο κι αν τον/την αγαπάς, ανήκει ότι εσύ αποφασίζεις να του/της αφιερώσεις.
μέχρι εκεί.; 26 Απριλίου 2010 στις 11:44 π.μ.
izydoor είπε...: ιδιωτικότητας, με ω γαμώτο...; 26 Απριλίου 2010 στις 11:45 π.μ.
alexis porfiriadis είπε...: ftanei to louloudi na einai alithino...; 26 Απριλίου 2010 στις 7:53 μ.μ.
izydoor είπε...: κλείσε τα μάτια
μάζεψε όλη την αλήθεια που έχεις μέσα σου
άνοιξε τα μάτια
τον καθρέφτη τώρα τι τον ήθελες; 28 Απριλίου 2010 στις 11:56 π.μ.
astronaftis είπε...: μεγάλωσα στο χωριό και στο χωριό επέστρεψα. έπρεπε να περάσουν 25 χρόνια για να εκτιμήσω την ομορφιά της ξισταρκάς. δεν βρέθηκε ένας όταν ήμουν παιδί να μου πει "κοίτα τι όμορφο λουλούδι", κι εγω δεν έβλεπα μόνος μου.; 4 Μαΐου 2010 στις 11:45 μ.μ.