μετά μουσικής...

Ναι, το ξέρω, δεν τό 'χω καθόλου με το γράψιμο αυτό τον καιρό. Και δεν ήθελα να ξεπέσει το βλογ σε επίπεδα τζούκμποξ, αλλά παρά να βάλω λουκέτο... Θα κάνεις υπομονή.

Είναι λίγος καιρός τώρα που έχω ξαναπορωθεί με τα Βουλγάρικα πολυφωνικά τραγούδια. Το διάβασμα βλέπεις. Είμαι άνθρωπος που αγχώνεται με την πολλή ησυχία, άρα όταν διαβάζω πρέπει κάτι να ακούω για να ησυχάζω. Και αυτές τις μέρες ακούω τραγούδια τέτοια. Για κάποιο λόγο τα νιώθω πολύ οικεία.

Ψάχνοντας, που λές, στον "εσυσωλήνα" βρήκα αυτό το υπέροχο κομμάτι που δεν το έχω σε cd και τρελλάθηκα. Μα είναι τέλειο και το ακούω συνέχεια! Πάρε να ακούσεις. Άκουσε το κατά προτίμηση νύχτα. Γενικά, σ' αυτό το βλογ να μπαίνεις νύχτα γιατί πάντα βράδυ σου γράφω με διάθεση νυχτερινή. Και όπως ξέρεις, της νύχτας τα καμώματα... Σταματάω τώρα. Άκου!



Έχω φίλους Βούλγαρους και δεν θέλω να τους ρωτήσω γι' αυτό το κομμάτι. Είναι υπέροχο που δεν ξέρω τί λένε τα λόγια. Μπορώ να το ακούω και να φαντάζομαι διάφορα. Και απλά να ταξιδεύω.

Στο επανειδείν...

Κ

Φεγγαρόφωτο

Απόψε είδα πάλι το φεγγάρι και θυμήθηκα την ευχή.
Περιμένω.

Δεν είμαι δημιουργικός αυτό τον καιρό.
Προσπαθώ - και πρέπει - να είμαι ακαδημαϊκός, επιστημονικός κι αποστειρωμένος.
Όρεξη δεν μου μένει να γράψω τίποτα άλλο.
Ούτε και να γράψω σ' εσένα δυστυχώς.

Πάμε τώρα πριν θυμηθώ πως δεν έχω χρόνο να αισθανθώ.
Πάμε μια βόλτα στο φεγγάρι.