ζητείται χρόνος...

Δεν πιστεύω στον κεραυνοβόλο έρωτα. Πιστεύω στη σωματική έλξη. Πιστεύω και στη ψυχική έλξη. Ιδίως σ' αυτην. Αλλά για να υπάρξει θέλει χρόνο για να γνωρίσεις τον άλλο. Και σήμερα όλο τρέχουμε. Δεν σταματάμε μια στιγμή για να δούμε ποιός είναι δίπλα μας. Ο έρωτας δημιουργείται αργά, σαν τα χρώματα σ' ένα λουλούδι που ανθίζει. Δε μοιάζει με τον κεραυνό, αλλά με τη βροχή που σιγά-σιγά φτάνει παντού και καταβρέχει τα πάντα, που δίνει ζωή στη γή.

Αλήθεια, πότε αντιλαμβανόμαστε ότι είμαστε ερωτευμένοι; Πότε ότι είμαστε ζωντανοί; Πόσος χρόνος πρέπει να περάσει; Η ζωή μας είναι μια πορεία στο χρόνο με αρχή και τέλος. Η μόνη πραγματική μας ιδιοκτησία είναι αυτός ο χρόνος. Έχουμε το χρόνο να ερωτευτούμε πραγματικά, ψυχή τε και σώματι;

Σκέψου: πόσο συχνά έχεις το χρόνο να σταθείς και να απολαύσεις ένα ηλιοβασίλεμα;


φωτό από εδώ

12 σχόλια:

Λάζαρος είπε...

Έτυχε μου να παρκάρω σαν οδηγώ μες στον Α6 μόνο τζιαι μόνο για ν' απολαύσω με την ησυχία μου τούτο το καθημερινό θαύμα.

Εύγε!

-------------
YΓ: Για τα περί έρωτος και άλλων δαιμονίων, απευθυνθείτε στην Cake [cupcake-freak.blogspot.com].

the bastard; unshaved. είπε...

Όμορφο.

Κάμνω το συχνά.
Εν η αγάπη μου. Η θάλασσα, η μάνα μου.
Εν μπορώ να ζήσω χωρίς ενα γαμημένο ηλιοβασίλεμα..

Αδυναμίες.. :)

Unknown είπε...

Εγώ μισώ το. Πάντα πάντα πάντα ρίχνει με αφάνταστα να βλέπω τον ήλιο να δύει. Μωρό ακόμα τζείνη την ώρα έκαμνα τις πιο απαισιόδοξες σκέψεις. Ακόμα κάμνω το.

Προτιμώ την ανατολή, εν πιο αισιόδοξη. Αλλά τζείνη τζι αν δεν βρίσκεις ώρα να την δεις...

Πρασινη νεραιδα είπε...

ξερεις τι μου ηρθε κατευθειαν στο μυαλο βλέποντας στην εικονα; Σούνιο....

γμτ...ποσες και σημερα;

maria είπε...

ναι, όταν βλέπω το ηλιοβασίλεμα ερωτεύομαι.

Σκέψου: σχεδόν κάθε μέρα.

Talk Show Host είπε...

"Έχουμε το χρόνο να ερωτευτούμε πραγματικά, ψυχή τε και σώματι;"... όσο παιρνούν τα χρόνια, τόσο λιγοστεύει και αυτός ο χρόνος... Ελπίζω όμως με όλο μου το είναι, μια μέρα να διαψευστώ...

Όσο για τα ηλιοβασιλέματα, πραγματικά υπέροχα, ειδικά αυτά που βάφουν τον ουρανό και τα σύννεφα με όλες τις αποχρώσεις του ροζ (και ας μισώ αυτό το χρώμα), του πορτοκαλί, του κόκκινου, του κίτρινου κτλ... Πίσω από ένα βουνό και δίπλα η θάλασσα... Η εικόνα που μου λείπει περισσότερο από εκεί που μεγάλωσα...

Καλό ξημέρωμα...

Ανώνυμος είπε...

Εγω παλι δεν πιστευω καθολου στον ερωτα.Νομιζω ειναι η διαθεση που εχουμε για ρομαντζο και για να εχουμε καποιον συντροφο που μας κανει να "ερωτευομαστε".Και τελος παντων,αμα στ'αληθεια υπαρχει κατι τετοιο, ειναι για μενα κατι σαν αρρωστια...χανει κανεις τον εαυτο του,ξεχνα ποιος ειναι,σκεφτεται μονο για τον αλλον και μεσα απ'το υποκειμενο του ερωτα του...Μαυρο χαλι δηλαδη...Δεν θα ητανε ωραιο να μπορουσαμε να αγαπησουμε χωρις να περναμε πρωτα αναγκαστικα απο το σταδιο του "ερωτευομαι"???

MARINOS είπε...

Τρέχουμε να προλάβουμε τα πάντα στην ζωή μας, και τελικά ξεχνούμε να μας δούμε εμας.

Καλά τα λες κουνούπι!

ρίτσα είπε...

αν και τον βλακώδη κεραυνοβόλο έρωτα κάποιων ταινιών εν τον συμπαθώ, εντούτοις τελικά εκατέληξα ότι πιάννω πάρα πολλά πράματα για τον άλλο από την αρχή (πλέον)

ηλιοβασιλέματα εχόρτασεν η ψυσσιή μου φέτος:), είμαι ευχα΄ριστημένη που τα εκανόνισα έτσι φέτος

nic είπε...

άρκεψα να πιστεύκω ότι ο έρωτας είναι overrated

τα ηλιοβασιλέματα όμως εν έρωτας που μόνα τους

Κουνούπι είπε...

@ Λάζαρος:
Ευχαριστώ! Παρομοίως...

@ unshaved bastard:
Ευχαριστώ! Παρομοίως...

@ Τσαρτελλούι:
κάποιες φορές κι εγώ το παθαίνω.

@ Πράσινη Νεράιδα:
Εγκαταλείπεις την πολύπαθον νήσον;

@ ...fairyland:
αν γινόταν θα σου ευχόμουν να σου συμβαίνει και συχνότερα.

@ Talk Show Host:
Ευχαριστώ.

@ Γαλάτεια:
Με πιάνεις αδιάβαστο.

@ Μαρίνος:
Ευχαριστώ.

@ Ρίτσα:
Λαλείς να είσαι μέντιουμ; :Ρ Χαίρομαι που χορταίνεις ηλιοβασιλέματα...

@ Neerie: Πολύ φοβάμαι ότι κι εγώ κατά 'κεί πάω. Για το δεύτερο συμφωνώ απόλυτα :)

Πρασινη νεραιδα είπε...

e,kata to pasxa lew na aniforisw pros a8ina..

Δημοσίευση σχολίου

Ψεκάστε, σκουπίστε, τελειώσατε!