Μάης...

Κοντεύει το καλοκαίρι. Ο καιρός είναι υπέροχος. Τα λιγοστά δεντράκια στη γειτονιά έχουν πρασινίσει και τα παιδάκια παίζουν μπάλα έξω και τρέχουν με τα ποδήλατα τους στα στενάκια της γκρίζας συνοικίας που μένω. Τα παράθυρα είναι μονίμως ανοιχτά. Οι άνθρωποι χαμογελούν πιο συχνά. Όλοι αλλάζουν ρυθμούς. Κι εγώ θα ήθελα να είμαι σε μιά παραλία, ξαπλωμένος στον ήλιο, αγκαλιά με ένα φραπεδάκι. Άααχ θα ήταν παράδεισος...

Αλλά είναι Μάιος. Και ξέρετε πως είναι ο Μάης για τους μουσικούς. Γεμάτος συναυλίες. Συναυλίες που πρέπει να πας να ακούσεις, που πρέπει να πας να παίξεις. Δεν το βλέπω σαν υποχρέωση, αλλά με ενοχλεί που έρχονται όλα μαζεμένα. Έχω να ετοιμάσω και τη διπλωματική. Το άγχος το παίρνω σε δόσεις κάθε μέρα, σαν χαπάκι. Είναι καιρός να αρχίσω τις πολυβιταμίνες γιατί δέ με βλέπω καλά...

Υπομονή. Ευτυχώς, στη ζωή μου, με σώζει πάντα η μουσική.

Αυτό τον καιρό μαζευόμαστε σπίτι με τα λιγοστά άτομα που πνίγονται επίσης και πρέπει να τελειώσουν τις εργασίες τους. Φτιάχνουμε καφέδες και διαβάζουμε παρέα για πολλές ώρες. Συχνά μέχρι το πρωί. Η γάτα μας παρατηρεί με αμείωτο ενδιαφέρον. Στα διαλείμματα τρώμε σοκολάτα (το καλοκαίρι θα μετανιώνω αυτά τα μεταμεσονύκτια σνάκ) και βάζουμε μουσική.

Ούφ...


Την προηγούμενη εβδομάδα πήγαινα κάθε βράδυ σε συναυλία. Το απόλαυσα. Πήγα και στο εργαστήρι νέων συνθετών στο Μέγαρο αλλά απογοητεύτηκα από το αποτέλεσμα (του διαγωνισμού). Την τρίτη έπαιξα σε αυτοσχεδιαστική συναυλία και πέρασα υπέροχα...

Σε λίγο θα φύγω από το σπίτι. Έχω πρόβα στο πανεπιστήμιο για 2 κομμάτια που θα παίξω στις 21 του μήνα. Το ένα έχει θεατρικά στοιχεία και θα το κάνω κωμωδία (άχ καημένοι ακροατές, τί θα τραβήξετε!!!) το άλλο είναι μεν ωραίο αλλά θυμίζει κινέζικο βασανιστήριο... Πάλι καλά που γουστάρω να τα παίζω. Κι η πρόβα το απογευματάκι είναι μια χαρά, γιατί εδώ και 3 βράδια πάμε στη σχολή γύρω στις 11 (για πρόβα) και φεύγουμε γύρω στις 2. Αυτές είναι οι ώρες που μπορούμε όλοι...

Μετά, μου λές να γράψω κάτι ενδιαφέρον στο μπλόγκ! Φαιά ουσιά γιόκ!!!

Κ

8 σχόλια:

dokisisofi είπε...

Τον μονόκερο μόνο μην τον ξεχάσεις νηστικό και έχει υπόψη σου ότι οι σοκολάτες λιώνουν από δώ και μπρος με γρήγορότερους ρυθμούς. Για όλα τα άλλα δεν σε φοβάμαι :)

Eólica είπε...

Τούτα εν τα υπέροχα της φοιτητικής ζωής! Απόλαυσέ τα!

ρίτσα είπε...

αχ, εμένα ωραία μου ακούονται

καλή παρέα, φαί μουσική

μόνο το άγχος με χαλά λίγο και η κούραση αλλά τι να κάμουμε...

Γαλάτεια είπε...

Kαλη επιτυχια σε καθε συναυλια!!!!!!
Το "κινεζικο βασανιστηριο" πολυ μου αρεσε και η φωτογραφια της γατουλας επισης!!!!!!!!!!!
Καλο βραδυ!

Diasporos είπε...

Δώστου λεβέντη μου, μόνο με πίεση μαθαίνουμεν μουσική. Καταλάβω σε.

Πρασινη νεραιδα είπε...

μανα μου το ρε το γατακι...
εμεις αργουμε πολυυυ ακομη για διπλωματικη!
:p

Ανώνυμος είπε...

τι ωραίο γατί είναι αυτό?!?!
Να προσέχεις Κουνούπι, στα γατιά αρέσει να παίζουν με έντομα!

Κουνούπι είπε...

@ Δοκησίσοφη: Ο Μονόκερος νομίζω θα αρχίσει πιό σκληρά ναρκωτικά για να μου κάμνει παρέα τες νύχτες που διαβάζω... :Ρ

@ όλους: Ευχαριστώ για την ενθάρρυνση παίδες! Παρεμπιπτόντως, τη γάτα στη φωτογραφία μέσα στα χαρτιά τη βρήκα στο ίντερνετ. Η δική μου είναι πιο φρόνιμη και δεν μου τρώει τις εργασίες μου. Τη δικιά μου τη γατούλα μπορείτε να τη δείτε στη δεξιά στήλη του μπλόγκ :)

Δημοσίευση σχολίου

Ψεκάστε, σκουπίστε, τελειώσατε!