Σουρεαλισμός δίπλα στον Τάμεση!

Και όταν επιτέλους, για μιά μέρα ανά δύο εβδομάδες, αποφασίζει να μας τιμήσει με την παρουσία του ο ήλιος και να δείξει το όμορφο προσωπάκι του στη Λόνδρα (βλέπε: κάποιος άνοιξε την πόρτα και άναψε αυτόματα το λαμπάκι του ψυγείου) ο κόσμος τρελαίνεται. Πάνε οι Λονδρέζοι με τα μαγιώ και ξαπλώνονται στα πάρκα και παίζουν με ρακέτες και βρωμοκοπάει ο τόπος αντηλιακό. Καπέλα, βεντάλιες και "ουφ τί ζέστη, δεν αντέχω άλλο" κι ας είναι μόλις 24 βαθμούς κελσίου. Άχ Εγγλεζάκια μου κι αν έρθετε στην Κύπρο Ιούλη με τα 45άρια!

Καλοκαίρι λοιπόν στην Ιγγλατέρα (μετ' εμποδίων) και πάω βόλτα στο Southbank, δηλαδή περπάτημα στην νότια παραλία του Τάμεση στο κεντρικό Λονδίνο (το συστήνω ανεπιφύλακτα σε όποιον επισκεφτεί την πόλη). Είμαι με την Σ. και τριγυρνάμε κάνοντας τακτικά στάση για γουλιά παγωμένου καφέ και τσιγάρο. Και τί πιάνει το μάτι μας;

Ελληνική παραλία στον Τάμεση. Μάλιστα! Εκστρατεία προώθησης τουρισμού του Ε.Ο.Τ. Αμέ. 2.5 τόνους άμμο σκόρπισαν δίπλα στο Royal Festival Hall, στήσανε ομπρελίτσες, καρεκλάκια και σεζλόνγκ και σέρβιραν σουβλάκια και μπύρα Μύθος. Εννοείται ότι καθίσαμε για ένα τρίωρο και λιώσαμε. Το μόνο που μας χάλασε ήταν η μουσική υπόκρουση - γιατί γίνεται ελληνική παραλία και να λείπει ο Σάκης και τα λοιπά χαζοχαρούμενα;


Σαφώς η ατάκα της ημέρας ήταν:
Τί περίμενες; Να είσαι στην παραλία και να παίζει Χατζιδάκι;;;

Το φαντάζεσαι; Παραλία, φραπεδιά και από πίσω:
"διώξε τη λύπη παλικάααααριιιιι, πάμε μια βόλτα στο φεγγάααααριιιιι"...

Χάχαχα. Δέ γίνεται. Δε νομίζω τουλάχιστον. Θα το δοκιμάσω φέτος. Σε παραλία ερημική με ραδιοφωνάκι και μπύρα. Αλλά μπύρα ΚΕΟ!

Παρεμπιπτόντως, θα πάω κάμπινγκ το καλοκαίρι. Στο γνωστό που πάνε όλοι, στα οπίσθια της Κύπρου. Αλλά ξέρει κανείς πού έχει αλλού στο βουνό;

Θέλω διακοπές, τώρα!

Ψόφησα με τις εξετάσεις και τις συναυλίες. Ακόμα έχει. Έφαγα το βόδι και μου στάθηκε στο λαιμό η ουρά. Υπομονή!

Αυτά για τώρα. Ο ιστο-καφενές μας σας κερνάει ένα ιστο-φραπέ. Με αρκετή προσπάθεια και φαντασία, μπορεί και να τα καταφέρετε να πιείτε...


Χαιρετώ σας.

Κ

ΥΓ. Η φωτό με την ομπρέλα είναι το Davide Schiano από εδώ, και το φραπέ καβαντζομένο από εδώ.

11 σχόλια:

Ουφ! είπε...

:-)) σουρεαλισμός πράγματι!!!

καλή συνέχεια :-)

thalassamov είπε...

Όταν ζήσεις το κλίμα τους για αρκετό καιρό, παύει να είναι η παραλία στο κέντρο της πόλης σουρεάλ μα αναγκαιότητα για να επιβιώσεις το καλοκαίρι.

Δεν ξέρω για τις θερμοκρασίες εκεί αλλά στην ηπειρωτική Ευρώπη, 25°C είναι σαν 45°C κυπριακοί με περισσότερη άπνοια λόγω υγρασίας.

Απολαύστε την ελληνική ομπρέλλα όσο υπάρχει!
:))))))))))))))))))))))))))))))))))))))

Ανώνυμος είπε...

ax exo akousei giafto k m ipan ne ine telio!!!8a pao entos evdomadas na ka8iso k na apolauso to sourealistiko skiniko!ontos i zesti dn ipoferete ala vrexi paraponiomaste, zesti to idio!euxaristoume gia to e-frape to exo idi e-piei!!!:P

Joy Tears είπε...

Δεν έβγαλες φωτογραφίες στο event του ΕΟΤ?? Πολύ θα ήθελα να δω πώς φαινότανε όλο αυτό!!!

Raindrops είπε...

hey! kalws to kounoupin!!
akomi ligi ypomoni kai oi diakopes plisiazoun
kali sunexeia kai kala apotelesmata :)

Ανώνυμος είπε...

Ἡ μαγεία τοῦ Χατζηδάκι φαίνεται τὴν νύχτα καλύτερα, ὅπως τὰ ἀηδόνια. Ὑπάρχουν ὅμως καὶ πιὸ "ἡμερήσιες" στιγμὲς σὰν αὐτή: http://www.youtube.com/watch?v=g3JCuJGba-c&feature=related

Ανώνυμος είπε...

Ἆ, καὶ γιὰ κάμπινγκ Τρόοδος. Μὰ καλὰ αὐτοὶ οἱ Κυπραίοι δὲν ξέρουν τὸ νησί τους; Καὶ οἱ καλύτεροι ἄνθρωποι εἶναι στὰ μικρὰ χωριά.

Κουνούπι είπε...

Ούφ!, σε μερσώ!

ΘάλασσαΜωβ, όντως έχεις δίκιο. Αναγκαιότητα. Αλλά οι θερμοκρασίες δεν συγκρίνονται με τα 45άρια!

Νεκατωμένη, να πάς. Ωραία η ανάρτηση σου για τους ελέφαντες. Έχει και στο Γκρήνουιτς 2 :)

Βροχοδάκρυο, ήταν αυθόρμητη έξοδος και δεν κουβαλούσα φωτογραφική :/

Βροχοσταλίδες-πάνω-σε-τριαντάφυλλα, σε μερσώ!

Ανώνυμε πολυτονικέ, όντως είναι για νύχτα. Και μάλιστα με φεγγάρι. Μή σου πώ και με κρασί! Στο βιντεάκι η Νανά δεν είναι στα καλύτερά της, έ; Όπως καταλαβαίνεις λατρεία με το Μάνο...

Μεσημεριανός Χατζηδάκις κι εδώ:
http://www.youtube.com/watch?v=5q9H2cd36RU
http://www.youtube.com/watch?v=lOYTWpZk8Gg
http://www.youtube.com/watch?v=ppOEcwRp5Qs

Τώρα για τα κάμπινγκ. Πήγα αρκετές φορές μικρός αλλά δε θυμάμαι πού και επίσης κάποια μπορεί να έχουν κλείσει. Και ναί, οι Κυπραίοι δεν το ξέρουμε καλά το νησί. Άσ'το...

Ανώνυμος είπε...

Ἔχεις δίκιο μὲ φεγγάρι καὶ κρασί, ἀλλὰ δὲν ἤθελα νὰ ἐπεκταθῶ.
Ἤθελα νὰ γράψω καὶ ἄλλα ὅπως τὸ “Ἔχω ἕνα μυστικὸ” ποὺ ἔβαλες ἀλλὰ “ἔπεσα” πάνω σὲ ἐκεῖνο ἀπὸ τὴν τελευταία ἢ μάλλον προτελευταία συναυλία της καὶ καθὼς ἤμουνα στὴν τελευταία της συναυλία μὲ μία μοναδικὴ συναισθηματικὴ φόρτιση τὰ συναισθήματα μὲ ξαναπλημμύρισαν. Ὁ τελευταῖος χαιρετισμὸς ἔχει κάτι ... Οἱ ἀτέλειες ἐξαφανίστηκαν ἐκεῖ.
Τὸ χαμόγελο τῆς Τζοκόντας δὲν θὰ τὸ σκεφτόμουνα ποτὲ γιὰ μεσημεριανό, ἀλλὰ τελικὰ ἀποδεικνύεις ὅτι σὰν μουσικὸς τὰ νιώθεις καλύτερα.
Ὅσο γιὰ τὸ κάμπινγκ νὰ πᾶτε χαλαρά, τί ἔμαθες στὴν Θεσσαλονίκη; Πᾶτε, φᾶτε στὴν Κακοπετριά, ἐπισκεφθῆτε τὸν Ἅγιο Νικόλαο τῆς Στέγης καὶ μετὰ οἱ ντόπιοι θὰ σᾶς καθοδηγήσουν, πήγαινε ὡς Σαλονικιός. Ὁπωσδήποτε νὰ βρεῖτε χρόνο νὰ ἐπισκεφθῆτε τὰ χωριά, ὑπέροχοι ἄνθρωποι.

Κουνούπι είπε...

Ανώνυμε πολυτονικέ,

Ε, πάντα οι συναισθηματισμοί χωράνε στη μουσική. Είμαι σίγουρος ότι την χάρηκες την αποχαιρετιστήρια συναυλία.

"Το χαμόγελο της Τζοκόντας" περιγράφει μια ολόκληρη μέρα στη Νέα Υόρκη. Συνεπώς, κάθε κομμάτι ταιριάζει και σε διαφορετική ώρα της μέρας :)

Σ' ευχαριστώ για τις ταξιδιωτικές συμβουλές. Το σκέφτομαι κι εγώ πολύ γιατί θα ξεναγήσω φίλους εξ' Ελλάδος!

Moonlight είπε...

Εγώ μικρή π'αντωσ είχα πάει στα Πλατάνια στο Τρόοδος. Πέρνα δες το μέρος, τότε ήταν μια χαρά και ήσυχο!

Δημοσίευση σχολίου

Ψεκάστε, σκουπίστε, τελειώσατε!