Κουνούπι ή άλλο έντομο;

Νομίζω το ότι αποφάσισα να είμαι "κώνωψ" δεν είναι τυχαίο...

Το κουνούπι είναι ένα ανωφελές έντομο, αρκετά παρόμοιο με τη μύγα στη χρησιμότητα του δηλαδή, όσον αφορά τον άνθρωπο. Μόνο ζημιά μπορεί να κάνει! Σας πίνει το αίμα. Είναι το μικρότερο βαμπίρ και φορέας ιών που ταλαιπωρούν το ανθρώπινο γένος...

Γιατί υπάρχει λοιπόν; Κάποιο ρόλο θα πρέπει να έχει στη φύση. Οι Δαρβινιστές θα πούν ότι υπάρχει για να ενισχύει την αρχή της φυσικής επιλογής, όπου συμβάλλει στο ξεκλήρισμα των πιό αδύναμων βιολογικά για να επικρατήσουν τα γονίδια των πιό δυνατών, των πιό προσαρμόσιμων. Οι δε οπαδοί της θεωρίας της Δημιουργίας ας προσπαθήσουν να μου εξηγήσουν γιατί ο καλός Δημιουργός αποφάσισε να πλάσει ένα πλάσμα που μόνο κακό μπορεί να κάνει στα υπόλοιπα δημιουργήματά του...

Υπάρχει λοιπόν το κουνούπι. Για κάποιο λόγο που δεν κατανοούμε ή δεν μας αρέσει. Δεν καταφέραμε να το εξαλείψουμε. Και μας τη σπάει γιατί μας βλέπει με τόση αγάπη, όση βλέπουμε εμείς το σουβλάκι! Άσε που, κατά την άποψη μου έχει την πιό σπαστική φωνή που υπάρχει στον κόσμο των εντόμων! (στη 2η θέση είναι ο Τόλης Βοσκόπουλος!!!)

Έτσι όπως είσαι το βράδυ στο κρεβατάκι σου ξαπλωμένος νά το! Έρχεται από μακριά! Το ακούς να σε πλησιάζει απειλητικά! Τραβάς το σεντόνι πάνω από το κεφάλι σου! ...Ννννννν... Κι όμως δε φεύγει το καταραμένο! Το βούισμα γίνεται δυνατότερο! Πιό εκνευριστικό! ...ννν...νννΝΝΝΝΝίίίίί!!!

Με κάποιο μαγικό τρόπο καταφέρνει να πετάει πάντα κοντά στ' αφτιά σου. Ξέρει καλά τις τακτικές του ψυχολογικού πολέμου...

Γ*μώτη μου!

Εκσφενδονίζεις τα σκεπάσματα και πετάγεσαι από το κρεβάτι. Είναι 3 το πρωί και θέλεις επιτέλους να κοιμηθείς γιατί αύριο πρωί έχεις μάθημα (άσχετο αν μέχρι πρίν 15 λεπτά έλιωνες στο facebook και ξυνόσουν γενικότερα...), να κοιμηθείς ήσυχα χωρίς ενοχλήσεις και το γ*μημένο δέ σ'αφήνει!

Ααα!

Αρπάζεις τα μαξιλάρια και ανάβεις το φώς.

"Πού 'σαι ρε μ*λ*κισμένο!;!;!;"

Χωρίς προειδοποίηση το ακούς να περνά ξυστά από το αριστερό σου αφτί. Γυρνάς απότομα, σαν νίντζα. Αυτό πουθενά. Φτού! Ξαφνικά το βλέπεις: Έχει καθίσει στη πόρτα της ντουλάπας και σε κοιτάει περιπαιχτικά. Σημαδεύεις βιαστικά και πετάς το μαξιλάρι πάνω του. ΜΠΟΥΜ η ντουλάπα! Πέφτει από πάνω και το ραδιοφωνάκι που παράτησες εκεί πρίν από μια βδομάδα. Κοιτάς προσεκτικά. Ούτε ίχνος! Ούτε ένα ποδαράκι, ένα φτερό, τίποτα.

"Πάλι μου ξέφυγε!"

Αίφνης το εντοπίζεις στον τοίχο δίπλα από το κρεβάτι. Παίρνεις αστραπιαία την απόφαση να αρπάξεις την παντόφλα επειδή δεν πρέπει να ξεφύγει πάλι και την εκτοξεύεις ΜΠΑΜ πάνω στον τοίχο!

Χαλκομανία το κουνουπάκι! Πάει...

Κι όμως εσύ μένεις με την παντοφλιά (πατημασιά) πάνω στον τοίχο σου. Χμμ... αυτό κι αν είναι εκδίκηση! Κι αύριο θα έρθει άλλο κουνούπι και θα φέρει και παρέα. Μουάχαχααα!!!

Τί σχέση έχει αυτό μ' εμένα; Γενικά έχει να κάνει με τη θέση μου στην κοινωνία και την αντικειμενική χρησιμότητα του επαγγέλματός μου - περισσότερα στην επόμενη ανάρτηση...

Πάω να φάω τώρα (ποιού θα πιώ το αίμα; ε; ε;) πείνασα!